Almost over!

We zitten al over de helft van onze stageperiode binnen de fysieke revalidatie dienst voor kinderen en voor volwassenen. Dat betekent dat het niet meer lang is voordat onze stage voorbij is. We proberen dan ook van elk moment te leren.

In deze blog wouden we even schetsen hoe onze stageweek 4 en 5 eruit zag. Op maandagen stonden we op de afdelingen in het ziekenhuis. Enkele kinesisten gaan elke dag naar het ziekenhuis om aan patiënten aan bed therapie te geven. Wat soort therapie dat er wordt gegeven is afhankelijk van patiënt tot patiënt. Dit kan gaan van mobilisaties van de ledematen, transfers maken, wandelen of gewoon recht proberen te staan.

Meegaan naar deze afdelingen is niet altijd een pretje, het kan fysiek en mentaal zwaar zijn. We zien veel wat wij niet gewend zijn en ook de warmte speelt ons parten! De maand maart is hier één van de warmste maanden, dus we zijn een beetje aan het afzien! De therapieën in het ziekenhuis beginnen om 10 uur 's morgens en wanneer het gedaan is afhankelijk van hoeveel patiënten er zijn, maar meestal is het om 14 uur gedaan. We hebben ook leuke collega's op stage, waardoor het een stuk plezanter is om stage te doen!

Dinsdag en donderdag zijn altijd hetzelfde. In de voormiddag hebben we eigen patiënten waaraan we therapie geven. Ik zeg nu wel dat we therapie geven, maar dat is niet altijd mogelijk. De patiënten moeten voordat ze mogen beginnen met trainen hun bloeddruk laten meten. Wanneer hun bloeddruk te hoog is dan mogen ze terug keren naar huis omdat ze geen revalidatie krijgen die dag. Meeste patiënten komen revalideren omdat ze een hersenbloeding hebben gehad. Onze begeleider Frank zegt dat wij in België kanker hebben en in Ghana hebben ze hersenbloedingen. Namelijk is het zo dat zwarten sneller een hoge bloeddruk hebben, wat een hersenbloeding kan veroorzaken.

Wanneer we therapieën geven is het ook niet altijd evident om een ergotherapeut te blijven. Wij als ergotherapeuten willen functioneel gaan trainen en niet functie gericht zoals de kinesisten dat doen. De cultuur en taal barrière houdt het ook tegen om fatsoenlijk therapie te geven. We krijgen het niet vertelt dat ze ook kunnen trainen op hun vaardigheden terwijl ze dagelijkse activiteiten zoals kleren wassen, poetsen, eten,... doen. We hadden dan hier ook over gepraat met onze begeleiders en ze zeiden dat dit inderdaad moeilijk is om uit te leggen. Dus we zitten vaak vast met onze patiënten, we kunnen dus vaak alleen therapie geven als we een kinesist worden! Wat niet de bedoeling is, haha.

Namiddagen van dinsdag en donderdag splitsen wij ons op en gaan we elk naar zijn eigen volgcliënt. Voor onze schoolopdrachten moesten we elk een volgcliënt nemen. Kobe heeft een vrouw met een dwarslaesie en ik (Femke) heb een man die cerebrale vasculaire accident (CVA) heeft gehad. We geven elk apart gerichte therapieën aan onze cliënten.

Op woensdagen moeten wij samen met de verpleegkundigen naar Universiteit Development Sciences (UDS) gaan. Hier hebben we al twee lessen moeten bijwonen. De eerste les was voor de vroedkundige over preconceptie en de tweede les was voor de leerlingen van Health Occupation. Geen enkele les heeft ons iets kunnen bijleren, maar wij vonden het wel heel leuk om een les mee te volgen! De lessen zijn juist hetzelfde als bij ons op school.

Op vrijdag sta ik (Femke) op de pediatrische afdeling. Hier heb je kinderen met speciale noden die ondersteund worden in het verbeteren van hun motoriek. Wat ik vooral te zien krijg op deze afdeling zijn kinderen met cerebrale palsy ( hersenverlamming oftewel spastische kinderverlamming, het is een stoornis die wordt veroorzaakt door schade aan de hersenen tijdens of voor de geboorte), kinderen met erbs palsy (een verlamming in één van de armen door afknelling van zenuwen in de schouder tijdens de bevalling) en kinderen met motorische ontwikkeling achterstand.

De kinesist doen vooral oefeningen zoals weight shifting op de verlamde zijde, oefeningen voor de hoofdbalans, mobiliseren van de ledematen, kind in een statafel plaatsen of laten zitten in een zitstoel,.... Deze activiteiten doe ik ook , maar ik probeer speelgoed te integreren en kijken welke andere noden het kind nodig heeft.